Ekin DAĞDELEN
Anadolu topraklarından yükselen bu eşsiz ses, sadece bir şarkı değil, nesiller boyu aktarılan bir hafızanın, bir halkın yaşanmışlığının müzikal ifadesidir. "Ogit", Kürtçede "ağıt" anlamına gelir ve adından da anlaşılacağı üzere, içinde derin bir yasın, bir kederin izlerini taşır. Fakat bu yas, Bajar'ın yorumunda sadece bir ağlama değil, aynı zamanda bir direniş, bir var olma mücadelesi olarak karşımıza çıkar.
Şarkının müzikal dokusuna baktığımızda, geleneksel Anadolu enstrümanlarının modern armonilerle buluştuğu zengin bir yapı görürüz. Bajar'ın sesi ise bu zengin dokunun üzerinde, bazen bir dağ rüzgarı gibi güçlü, bazen bir anne ninnisi gibi yumuşak dolaşır. Özellikle şarkının nakarat bölümündeki yükseliş, dinleyiciyi adeta yerinden kaldırır, o acının tam ortasına bırakır.
"Ogit"in hikayesi, 1930'ların sonlarında yaşanan Dersim olaylarına dayanır. Bajar, kendi ailesinin de etkilendiği bu tarihsel olayı, dedesinden ve babaannesinden dinlediği anılarla harmanlayarak, şarkıya kişisel bir boyut kazandırır. Bu boyut, şarkının otantikliğini ve duygusal etkisini katbekat artırır. Dinleyici, sadece bir ezgiyi değil, gerçek insanların gerçek acılarını, umutlarını ve direnişlerini dinler.
Şarkının sözleri, poetik bir dille aktarılan ağır bir gerçekliğin izlerini taşır. "Dağlar dile gelse de anlatsa", "taşlar şahit oldu gözyaşlarına", "hasret kaldık sılaya" gibi dizeler, sadece bir ailenin değil, topraklarından koparılmış tüm insanların ortak deneyimine ayna tutar. Bajar, bu sözleri yorumlarken, sadece bir şarkıcı olarak değil, bir hikaye anlatıcısı, bir tanık olarak karşımıza çıkar.
"Ogit"in belki de en etkileyici yanı, etnik ya da kültürel sınırları aşan evrensel etkisidir. Şarkının dilini anlamasanız bile, taşıdığı duygu öylesine güçlüdür ki, insan olmanın ortak deneyimlerine dokunur. Acı, kayıp, umut ve direniş, hangi dilden, hangi kültürden olursa olsun, her insanın anlayabileceği duygulardır. Bajar'ın "Ogit"i, işte bu evrensel duyguları, Anadolu'nun kadim topraklarından yükselen özgün bir sesle dünyaya duyurur.
Müzik, bazen tarih kitaplarının anlatamadığını anlatır, akademik çalışmaların ulaşamadığı kişisel deneyimlere ulaşır. "Ogit", bir yanıyla belgesel niteliği taşır; unutulan, görmezden gelinen hikayeleri gün yüzüne çıkarır, sessiz kalmış seslere tercüman olur. Bu yanıyla şarkı, sadece bir sanat eseri değil, aynı zamanda toplumsal hafızanın taşıyıcısıdır.
Sanatın en değerli işlevlerinden biri, bizi kendi gerçekliğimizin ötesine taşıyarak, farklı yaşamlara, deneyimlere kapı aralamasıdır. "Ogit" dinlenirken, insan kendini bir Anadolu köyünde, dağların arasında, bir aile ocağının başında hisseder. İşte bu duygu, müziğin sınırları aşan, zamanı ve mekanı alt üst eden büyülü gücüdür.
Sonuç olarak, Bajar'ın "Ogit"i, sadece dinlenecek bir şarkı değil, deneyimlenecek bir yolculuktur. Bu yolculukta dinleyici, acıyla, umutla, direnişle ve en önemlisi insanlıkla buluşur. Ve belki de bu yüzden, "Ogit" ilk dinleyişten itibaren insanın içinde kalıcı bir iz bırakır.
"Müzik, bazen bizi kendimizle, bazen tarihle, bazen de hiç bilmediğimiz hikayelerle buluşturur. Bajar'ın 'Ogit'i, işte bu buluşmanın en güzel örneklerinden biridir."
